پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

پورنوتوپیا یک ایده فلسفی است که بیشتر با نامِ مارکی دوساد شناخته می‌شود، ایده‌ای که آدمیزاد را به فرار از باید و نباید‌های اخلاقی دعوت می‌کند. بازگشت به طبیعت و نکوهیدنِ اخلاق، دست آویز طرفدارانِ این ایده است. آن‌ها معتقدند آدمی یک پستاندارِ دوپای گله‌زیست بوده و شکل کنونی زندگی‌اش توسط شهرنشینی به او تحمیل شده است. آن‌ها سعی در اثبات این حقیقت دارند که آدمیزاد همواره با خودش درحال ستیز است که جلوی ارضای نیاز‌های غریزی‌اش را بگیرد، چون ناچار به رعایت اخلاق است، اخلاقی که به محض مهیا بودنِ موقعیت از آن تخطی خواهد کرد.

وقتی جامعه مسیر را گم می‌کند و از راه تعالی و ارتقا باز می‌ایستد، تقویت حال و پر کردن عقده پیشرفت با لحظه و لذت و شهرت، جای تعالی را می‌گیرد. شرایطی که یک شبه سلبریتی و اینفلوئنسر‌ها به شهرت می‌رسند و جای دانشمند و قهرمان و اهل ریشه را می‌گیرند. با خودمان چه کرده ایم!

راست ماجرا اینجاست که سنگرزاده و امثال او که کم هم نیستند، چرخ‌دنده‌های سیستمی هستند که اولا مسیر رشد و سرمایه‌داری‌شان را تشریح نمی‌کنند، یعنی همین سنگرزاده واقعیت‌هایی که خودش از سر گذرانده و به آنجا رسیده را بازگو نمی‌کند، صرفا به سرمایه‌ای که در آن غوطه می‌خورد ارجاع می‌دهد و آب از دهان میلیون‌ها مخاطب خود راه می‌اندازند.